Kochani!
Nabrałam już byłam przekonania, że pisanie bloga to skrajny ekshibicjonizm, że to prostytucja nieomal. Ale Wy nie pozwoliliście mi tak mniemać zbyt długo. Domagacie się mojej obecności i aktywności.
A więc żyję i z Azji wróciłam. Ale nie z Drogi. Przecież jestem współczesnym nomadem, który miejsca sobie znaleźć nie potrafi, więc zawsze szuka.
Na tej mojej Drodze bywało różnie. Także w ojczystym kraju. Przyszło mi zmierzyć się problemami przez małe i wielkie P, ale obiecuję solennie, że za kilka dni znajdziecie na blogu kolejne wpisy i zdjęcia. Muszę jeszcze tylko stoczyć jedną walkę, Wiem, że wygram, jednak w polskich szpitalach nie ma dostępu do neta, więc pozostaje Wam i mnie uzbroić się w cierpliwość.
Do zobaczenia wkrótce!
Mac