skąd się wzięłam?

Moje zdjęcie
Jestem śliwką. Tworzono juz teorie, że śliwka była owocem grzechu pierworodnego, a nawet że jego przyczyną. Cóż... w dziecięcym wierszyku do fartuszka spadła gruszka, spadły grzecznie dwa jabłuszka a śliweczka... spaść nie chciała! Bo ja zawsze muszę po swojemu :D
Kiedyś przeczytałam, że każda podróż oznacza pewną filozofię życia, jest jakby soczewką, w której ogniskują się nasze marzenia, potrzeby, niepokoje. Co nas łączy, tych którzy wracamy do domu tylko po to, by przepakować plecak i wrócić na szlak, to fakt nieposiadania dostatecznej ilości pieniędzy, które umożliwiłyby realizację planów. Ostatecznie jednak nie ma to większego znaczenia, ponieważ prześladujący nas demon włóczęgi sprawia, że wbrew logice i zdrowemu rozsądkowi i tak ruszamy w nieznane, nie dopuszczając przy tym myśli o niepowodzeniu swojej wyprawy. Instynkt wędrowania jest silniejszy od nas samych i choć skazujemy się na ryzyko utraty życia, walkę z samotnością, nierzadko zimno i głód, to robimy to... Człowiek nie jest w stanie żyć, gdy przeżywa coś takiego. Jedyne co nam pozostaje, to po prostu zapakować plecak i być gotowym do Drogi...


Prowadź nas drogą prostą Drogą tych, których obdarzyłeś dobrodziejstwami; nie zaś tych, na których jesteś zagniewany, i nie tych, którzy błądzą.

Keep us on the right path. The path of those upon whom Thou hast bestowed favors. Not (the path) of those upon whom Thy wrath is brought down, nor of those who go astray.

اهْدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِيمَ صِرَاطَ الَّذِينَ أَنْعَمْتَ عَلَيْهِمْ غَيْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَيْهِمْ وَلَا الضَّالِّينَ

czwartek, 10 czerwca 2010

moje pierwsze podróże


Zostałam zaplanowana i stworzona w górach. Naukowcy jeszcze nie wyjaśnili tej zagadki, ale zaowocowało to (jak śliwkowo!) uaktywnieniem jakiegos specjalnego genu. Od kiedy pamiętam zawsze ciągnęło mnie w nieznane... Jak śpiewa Okean Elzy "ja ne znaju słowa NIE, ja ne czuju słowa CZAS". I tak też ja mając chwilę dla siebie ruszam W DROGĘ, zaś widząc jakąś górkę po prostu muszę na nią wejść.
Gdy miałam cztery latka pierwszy raz ruszyłam w drogę. Uciekłam z poligonu wojskowego, gdzie wówczas mieszkałam. Zostałam zatrzymana przez jakiegoś konduktora (ponoc w pociągu nad morze). Legenda rodzinna mówi, że na jego pytanie "Gdzie Twoja mamusia?" odpowiedziałam: Ja siama". W każdym razie słowa te powtarzam zawsze, gdy trudno i pod górkę... a piosenkę wspomnianych Okean Elzy "Ty sobi sama" mam na mp3 zawsze, gdy ruszam w Góry.
Autor: o
Etykiety: , , ,

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)