skąd się wzięłam?

Moje zdjęcie
Jestem śliwką. Tworzono juz teorie, że śliwka była owocem grzechu pierworodnego, a nawet że jego przyczyną. Cóż... w dziecięcym wierszyku do fartuszka spadła gruszka, spadły grzecznie dwa jabłuszka a śliweczka... spaść nie chciała! Bo ja zawsze muszę po swojemu :D
Kiedyś przeczytałam, że każda podróż oznacza pewną filozofię życia, jest jakby soczewką, w której ogniskują się nasze marzenia, potrzeby, niepokoje. Co nas łączy, tych którzy wracamy do domu tylko po to, by przepakować plecak i wrócić na szlak, to fakt nieposiadania dostatecznej ilości pieniędzy, które umożliwiłyby realizację planów. Ostatecznie jednak nie ma to większego znaczenia, ponieważ prześladujący nas demon włóczęgi sprawia, że wbrew logice i zdrowemu rozsądkowi i tak ruszamy w nieznane, nie dopuszczając przy tym myśli o niepowodzeniu swojej wyprawy. Instynkt wędrowania jest silniejszy od nas samych i choć skazujemy się na ryzyko utraty życia, walkę z samotnością, nierzadko zimno i głód, to robimy to... Człowiek nie jest w stanie żyć, gdy przeżywa coś takiego. Jedyne co nam pozostaje, to po prostu zapakować plecak i być gotowym do Drogi...


Prowadź nas drogą prostą Drogą tych, których obdarzyłeś dobrodziejstwami; nie zaś tych, na których jesteś zagniewany, i nie tych, którzy błądzą.

Keep us on the right path. The path of those upon whom Thou hast bestowed favors. Not (the path) of those upon whom Thy wrath is brought down, nor of those who go astray.

اهْدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِيمَ صِرَاطَ الَّذِينَ أَنْعَمْتَ عَلَيْهِمْ غَيْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَيْهِمْ وَلَا الضَّالِّينَ

środa, 15 grudnia 2010




1 grudnia, środa
O świcie Łukasz rusza na swoją przygodę z adrenaliną a ja mam babski dzień. Babski bo po pierwsze mam mnóstwo czasu na pogaduszki z przyjaciółkami i koleżankami – wi-fi bez wstawania z łóżka to jakiś cud! Shopping tez mi się udaje i kupuję kilka ciuszków trekkingowych w cenach po prostu śmiesznych. W miarę zakupów apetyt mi rośnie na coraz to lepsze i droższe rzeczy. W ciągu najbliższych dni wynajduję sobie (poza lokalnym strojem ręcznego wyrobu dopasowywanym specjalnie do mojej figury – nada się na imprezę sylwestrową, choć jeszcze nie wiem gdzie to będzie oraz jakąś tunikę z dodatkami) sandały, kilka koszulek i koszul termoaktywnych, spodnie, kurtkę przeciwdeszczową i wypasiony zestaw 3 ply goreteksowy: spodnie pancerne z kurtką double (z windstoperem). Wszystko czarne.
Wieczorem powtórka z restauracji koreańskiej. Ponownie cudowne doświadczenia kulinarne.
Autor: o
Etykiety: ,

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)